"Tak, wiem, że mam kocią sierść na ubraniu" - taki mniej więcej napis zobaczyliście na torbie widocznej tutaj, na moim Instagramie. Każdy właściciel kota [lub kotów] z tym, że pupile zostawiają sierść, może się pogodzić lub... walczyć. Ja najczęściej się godzę, grając na nosie tym, co oceniają człowieka wyłącznie po tym, jak bardzo ma czyste ubranie. Ale czasami nie wypada wyjść na miasto z całą historią naszych kocich przytulań, staję więc do walki uzbrojona w sprzęt do zadań specjalnych. Wy też możecie sobie taki zafundować - nie kosztuje wiele:

Po pierwsze - rolka z taśmą. Absolutny must have dla każdego, kto ma w domu sierścionośnego zwierza. Nie jest droga, w Ikei kosztuje grosze, a bez Ikei można ją już kupić w pierwszym lepszym sklepie - jeśli w Delikatesach Centrum w Mikołajkach ją znalazłam, to znaczy, że musi być wszędzie. A jeśli nie ma, możecie kupić ją tutaj. Za pięć złotych. Produkt ogólnodostępny, a jakże przydatny, gdy trzeba szybko wyczyścić płaszcz z futra.

Po drugie - specjalna rękawica do zbierania sierści [klik] lub... zwyczajna lateksowa jednorazowa rękawiczka. Można kupić jedną porządną, a można też czasem posłużyć się lateksem, który nie jeden i nie dwa razy uratował mnie gdy "po pierwsze" się skończyło, a specjalnej rękawicy nie mogłam znaleźć. I muszę powiedzieć, że zwykła rękawiczka nie była gorsza od profesjonalnej. Sierść z czarnej bluzki ładnie schodziła i w zasadzie nie mam lateksowi nic do zarzucenia. Oprócz uczulenia 🙂

Po trzecie - szczotka dla kota. Czy długo, czy krótkowłosy kot - zawsze ma okres, kiedy zwyczajnie linieje. I to nie jest jego winą, że w pewnym momencie chodzimy z sierścią nawet w nosie. A żeby temu zapobiec, warto przynajmniej raz dziennie [ja swoje przeczesuję dwa razy, w tym trzeci raz Kosmyk, bo się uczy] przeczesać sierść kota i pomóc mu pozbyć się nadmiaru włosia. To zajmuje kilka minut, a dzięki temu, jeśli kot lubi być czesanym, mamy z głowy codzienną porcję pieszczot [każdy, kto ma kota milusińskiego, wie, jak absurdalne jest ostatnie zdanie :D. Porcja pieszczot - a kto w ogóle myśli o porcjowaniu?!].

Po czwarte - dobra pralka. Ostatnio mignął mi przed ekranem model Beko ze specjalnym programem Pupil, który specjalizuje się właśnie w spieraniu z ubrań sierści, alekiedy potem wlazłam na ich stronę, nie mogłam w tym ogromie pralek wyszukać tego, który mnie interesuje. Niemniej - podobno taki model istnieje. Warto popytać w sklepie i ułatwić sobie trochę taką pralką życie.

Po piąte - poddać się. O dżizas, naprawdę trzeba robić aferę z tych kilku włosków na bluzce? Są, bo mamy najwspanialsze i najukochańsze zwierzę w domu. Deal with it.

A ja codziennie walczę [lub nie] z sierścią tych dwóch kocic. Fleja [ciemniejsza] i Łajza. Wreszcie nauczyły się pozować do zdjęć. Wcześniej im to średnio wychodziło.

A jeśli macie swoje praktyczne sposoby na pozbycie się sierści kota, zapraszam do podzielenia się nimi! Może jest coś, na co nie wpadłam, a co pomoże mi i innym czytelnikom ułatwić życie?

PS Komentarze w jakikolwiek sposób obrażające koty lub nakłaniające do nieposiadania kotów nie będą publikowane. To blog kocio przyjazny, Z tym też się pogódźcie 🙂