Jedna rzecz, o której zawsze zapominałam podczas karmienia

Joanna Jaskółka
16 lipca 2015

Udostępnij wpis

 

 

Czuły dotyk ręki na plecach powoli wybudza mnie ze snu. Jest mi dobrze, przeciągam się i zaczynam odwzajemniać głaskanie. Ręce zaczynają być coraz bardziej odważne, gdyby nie rozłączyła je brutalna głowa.

 

- Mamo! Tato! Śniadanie! Kosmyk pomoże!

 

Więc śniadanie. Jajecznica, kanapeczki, stłuczona szklanka, rozsypane kakao.

 

 

- Nie chciałem, mamusiu! Mogę już się pobawić?

 

 

A idź, dzieciaku, idź, może zanim Dasiek się obudzi, zdążę posprzątać ten sajgon. Krzątam się po kuchni, krzątam, ale w pewnym momencie widzę skupiony na moim biuście wzrok Chłopa. Ojej, że ja przy sprzątaniu taka seksowna jestem? Sześć tygodni po porodzie, a on się tak patrzy na mnie, tak pożądliwie, tak...

 

 

- Hej... - podchodzę do niego i mruczę mu ucha - A ty co tak... masz na coś ochotę? - łaszę się.

 

 

- No... - wzdycha  Chłop - kawy bym się napił, a ty lepiej zapnij ten stanik po karmieniu, bo listonosz zaraz przyjedzie i znów cię z biustem na wierzchu zobaczy...

 

 

Ok. Stanik. Zapiąć stanik. Zapiąć stanik. Jeszcze dziad będzie prosił, żebym go odpięła, jeszcze będzie prosił...

 

 

- Mamo! Mamo! Dasiek się obudził i płacze!

 

 

Odpiąć stanik, odpiąć stanik, odpiąć stanik. Ok. Najedzony.

 

- Dzień dobry! Paczkę mam!

 

- Dzień dobry! Gdzie podpisać?

 

- O tutaj!

 

- Ok, dziękuję!

 

- Do jutra! - mruga do mnie okiem uśmiechnięty jak po amfie listonosz. Swoją drogą ostatnio jakiś taki zadowolony chodzi...

 

- Aśka! - wrzeszczy Chłop.

 

- Co znowu? - odkrzykuję.

 

- S t a n i k... - syczy przez zęby.

 

Ojej. Wielkie mi co. Listonosz wnuki już ma, co on kawałka piersi nie widział? Oj tam. Zabieram się za robotę.

 

- Mamo! Dasiek się obudził i płacze! Płacze! On płacze! Mamo zajmij się nim, bo płacze!

 

No mały jest to płacze, kurde. Już lecę,  lecę.

 

- Co tam, Daśku, już mamusia jest, nie ma co płakać, no chodź chodź...

 

Zapiąć stanik, zapiąć stanik, zapiąć stanik. Uf.

 

Robię sobie kawę i siadam na kamieniach. Chłop siada obok mnie i zaczyna się coraz bardziej zbliżać. W końcu obejmuje mnie ramieniem i kieruje swoją głowę do mojej.

 

- Ojej! - aż podskakuję - Kawa! Miałam ci kawę zrobić!

 

Biegnę i wstawiam wodę na tę kawę, co jej zapomniałam. Chłop siedzi jakiś taki markotny, pewnie potrzebuje dużo kofeiny. Sypię mu szczodrze do kubka, ale...

 

- Mamo! Dasiek płacze! Chodź szybko! Dasiek płacze!

 

Odpiąć stanik, odpiąć stanik, zapiąć stanik, zapiąć stanik...

 

O matko, króliki! Dobrze, że sobie przypomniałam teraz, nie będę musiała po nocy trawy zrywać. Łapię kosz i lecę na trawnik zerwać tę świeżą, soczystą...  Zrywanie trawy to świetne ćwiczenie - przy okazji robię sobie przysiady i modeluję...

 

- Wiesz co? - pyta się Chłop.

- No, no? - odpowiadam, przysiadując namiętnie.

- Ale pupę to ty masz...

- Co? Że dużą, tak? Że ogromniastą? Że gruba jestem, tak? A co ty się spodziewałeś, że po porodzie to od razu będę szczupła, tak? A sam se tę trawę zrywaj!

 

Wbiegam do domu, udając, że nie słyszę jego tłumaczeń, że nie dałam dokończyć, że mam fajną pupę, chciał powiedzieć,  ale nie dałam... bla bla bla. Ileż można przysiadów robić, jemu też się ćwiczenia przydadzą. Ale na szczęście w domu jestem w odpowiedniej chwili:

 

- Mamo! Da...

- Tak, słyszę, Kosmyku, płacze, już go biorę.

 

Zapiąć stanik, zapiąć stanik, zapiąć stanik...

 

•••

 

Po piętnastu karmieniach, trzydziestu próbach zrobienia cokolwiek, po uspaniu Daśka, Kosmyka, po nakarmieniu królików, kotów, wyprowadzeniu i nakarmieniu psa, po zorientowaniu się o 19, że zapomniałam o obiedzie i po wmówieniu sobie, że parówki na kolację to też posiłek, z ulgą wchodzę pod prysznic. Uwielbiam ten moment, gdy ciepła woda oblewa mnie calutką, mogłabym tak stać pod tym strumieniem wieczność. Zamykam oczy w błogości, a gdy je otwieram, widzę przed sobą Chłopa, który wpatruje się we mnie intensywnie. Przykryta jego czujnym wzrokiem wychodzę spod prysznica, wycieram się dokładnie i ubieram. Jego mina nagle kwaśnieje.

 

- Co się stało? - pytam.

- Nic! Nic! Zupełnie nic! Wreszcie zapięłaś stanik!

 

O matko. Jak on się czepia, jak on się czepia!

 

•••

 

Leżymy już w łóżku. Kosmyk pochrapuje w swoim pokoju, Dasiek po drugim karmieniu będzie spał przez najbliższe pięć godzin. Wieczór, noc właściwie, bo dochodzi pierwsza, jest takim jedynym momentem całkowitego, nieskażonego dziećmi spokoju. Jestem senna, ale jednym okiem zerkam na kanały w telewizorze, które raz po raz, resztką sił chyba, zmienia pilotem Chłop. W końcu trafia na coś, co bardzo zainteresowało. Film erotyczny. Dwie panie i jeden facet, mocują się namiętnie. Obserwujemy z Chłopem do ilu i do jakich pozycji można się posunąć na stole, jak bardzo można rozszerzyć nogi i jakie zastosowanie może mieć kuchenny mikser. W pewnym momencie moje ciało przeszywa ogromna ochota. Wiem, że jak tego nie zrobię, to zaraz eksploduję i nie zamierzam się przed niczym powstrzymać. Zrobię to i już.

 

- Chłopie? - pytam, ale od Chłopa dochodzi mnie już pochrapywanie.

 

Cholera. Znów nie zdążyłam poprosić go, żeby wyłączył telewizor. Nienawidzę, gdy tuż przed zaśnięciem muszę jeszcze wyciągać rękę po pilota.

 

 

Udostępnij wpis

A dla wiejskich [choć nie tylko] matek została też stworzona grupa, na którą serdecznie cię zapraszam TUTAJ
Obserwuj nas też na Instagramie
Możesz też udostępnić wpis i skomentować go na Facebooku
Jestem Asia.
Piszę o tym, jak uciec z miasta i wychowywać dzieci na wsi, z dala od sklepów, ale bliżej siebie.

Naszą historię znajdziesz Tutaj

Ale ona wciąż się pisze, więc zostań ze mną w kontakcie:


    Subscribe
    Powiadom o
    guest
    4 komentarzy
    najstarszy
    najnowszy oceniany
    Inline Feedbacks
    View all comments
    Katarzyna Gieracka
    Katarzyna Gieracka
    7 lat temu

    Jakież to prawdziwe...ja cycuje,chłop się na mnie patrzy jakoś tak...córcia już prawie śpi...i gdy już już nadejdzie ta chwila magiczna gdzieś pewnie koło północy...jedno z nas przepadnie w objęciach Morfeusza...

    Joanna Jaskółka
    Reply to  Katarzyna Gieracka
    7 lat temu

    Chłop już teraz przepadł 😀

    Beata Redzimska
    7 lat temu

    Ale zaaplikowalas wizualna amfetanine listonoszowi. Ha ha ha. Pozdrawiam serdecznie beata

    Monika Kilijańska
    7 lat temu

    A co tam, suchar z rana jak śmietana, ale nada się: Baba
    wstała wczesnym rankiem, posprzątała dom, wydoiła krowę, wygnała na
    pastwisko, zbudziła dzieci, nakarmiła i wyprawiła je do szkoły,
    naostrzyła kosę, poszła na łąkę, nakosiła trawy, narąbała drewna,
    przygotowała obiad, nakarmiła dzieci, zrobiła pranie, po czym znów
    poszła w pole, kosiła do zmierzchu, przygnała krowę do obory, wydoiła,
    przygotowała kolację, nakarmiła dzieci, wykąpała i
    położyła je spać, sama się wykąpała, przekąsiła kromkę chleba, zmówiła
    pacierz, i w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku położyła się spać...
    Nagle zrywa się:
    - O jeju ! PRZECIE CHŁOP NIE WYRUCHANY OD RANA

    25 kwietnia 2023
    Ciekawostki o kurach, z których pewnie nie zdawałaś sobie sprawy

    Kiedy zaczynałam moją przygodę z kurami, wiedziałam o nich, że lubią grzebać w ziemi, że średnio dobrze latają, że znoszą jajka i że są najbliższymi krewnymi tyranozaura. To nie były ciekawostki o kurach, tylko wiedza z pierwszej klasy. Kiedy teraz o tym myślę, zastanawiam się, co mi do głowy strzeliło, żeby pakować się w relację […]

    2 kwietnia 2023
    Spektrum autyzmu - diagnoza dziecka: jak, gdzie i dlaczego tak trudno?

    Od kiedy poruszyłam temat tego, że nasza rodzina jest w spektrum autyzmu, codziennie dostaję pytania od zaniepokojonych rodziców, którzy podejrzewają, że ich dzieci też mogą być neuroatypowe i nie wiedzą, co zrobić, gdzie się udać, jak wygląda diagnoza dziecka i jak długo ona trwa. Oraz czy w ogóle warto. Dzięki Fundacji SYNAPSIS udało mi się […]

    22 marca 2023
    15 zabaw, którymi zajmiesz dzieci, kiedy kolejny raz zostają w domu z powodu choroby [nie na dworze]!]

    Moja buńczuczna mina - gdy odpowiadałam  na pytanie ludzi obserwujących moje brykające w październiku w jeziorze dzieci, czy nie boję się, że zachoruję - zbledła. Już nie jestem taka pewna, czy aby nie zachorują. Po pandemii zdrowie każdego z nas zaczęło szwankować. Coraz częściej łapią nas infekcje, szczególnie gardła, a długie przesiadywanie w domu sprawiło, […]

    20 marca 2023
    Chodź ze mną do łóżka, czyli jak sprawuje się półkotapczan Lenart po roku używania?

    Rok temu, dokładnie w marcu, przyjechała do mnie ekipa Lenart, żeby zamontować mi w pokoju półkotapczan. Po raz pierwszy od wielu lat miałam mieć własną sypialnię i... trochę się tego bałam. Tym bardziej że wskoczyłam na nieznane wody - zamiast klasycznego łóżka - wybrałam półkotapczan. Mebel, który pamiętałam z czasów dzieciństwa z pokoju koleżanki, u […]

    18 marca 2023
    Rozgryzam "Rozgryzione", czyli jak karmić, żeby nie przekarmić lub nie zagłodzić

    "To, jak bardzo wmuszam mojemu dziecku jedzenie, może mieć gorszy efekt niż pozawalanie dziecku na wszystko" - usłyszałam od autorek książki "Rozgryzione'' Zuzanny Wędołowskiej i Marty Kostki. Książka ta zwaliła mi z serca kawał poczucia winy za to, że "źle karmię moje dziecko". Książka pokazała mi, że nie muszę karmić idealnie, żeby karmić dobrze. O […]

    16 lutego 2023
    Bezsenność - co zrobić, żeby zasnąć, kiedy nie możesz spać?

    Przez dwa lata mój sen był dziwaczny. Stany lękowe, leki, depresja, stres, to wszystko sprawiło, że spałam dziwacznie. Budziłam się wyspana o 3 w nocy, kładłam się o 8, wstawałam o 11, potem przerwa, żeby odebrać dzieci i znów drzemka na godzinę o 16. Cały mój wolny czas kombinowałam, kiedy mogłabym odespać nieprzespaną noc. Kiedy […]

    Obserwuj nas na Instagramie

    instagramfacebook-official