Drogi tato, ojcem jesteś od pierwszych dni ciąży, a nie tylko po porodzie

Joanna Jaskółka
3 listopada 2020

Udostępnij wpis

Po porodzie się zacznie - straszyli ojca moich dzieci koledzy i koleżanki. Zobaczysz! - grozili mu. Nie wiem, co miał zobaczyć, bo w mojej ocenie zaczęło się od razu. I tylko bardzo krótkowzroczny Chłop nie zauważyłby tego, co się działo w pierwszych tygodniach mojej pierwszej ciąży. Chłop, patrząc na to, jak ospała snuję się po mieszkaniu, wymyślam sobie naleśniki jagodowe w grudniu i latam do łazienki bardzo szybko dowiedział się prostej prawdy:

Ojcem jesteś od pierwszych dni ciąży, a nie tylko po porodzie

 

I masz to szczęście, że natura podarowała ci dziewięć miesięcy na przygotowanie się do posiadania dziecka. I to jest wspaniała wiadomość! Masz czas się przygotować do tej roli, a przygotowywanie się, to nie leżenie na kanapie i narzekanie, że żona chodzi osowiała i jak gdzieś jedziecie, to każe ci się zatrzymywać w lesie, bo znowu musi siku.   Ja wiem, że pierwsze objawy ciąży to stres - sama kobieta czasami nie wie, co się z nią dzieje, a skąd niby ma to wiedzieć facet?  Oczywista sprawa, że oboje jesteście w nowej sytuacji, ale ty na szczęście nie zawsze odczuwasz fizycznie objawy ciąży, więc możesz działać. A jeśli zdumiewa cię to, jak czasami zachowuje się mama twojego dziecka, zacznij... od poczytania. O tym jak rozwija się dziecko w pierwszym, czwartym, ósmym czy 12 tygodniu ciąży. Dużo ci się rozjaśni.

 

Ojciec nie czeka, ojciec towarzyszy

 

Pamiętam, jak Chłop pytał, czy na pewno chcę, żeby poszedł ze mną na USG połówkowe w 20 tygodniu ciąży. Do dziś mamy filmik, jak Kosmyk kica mi w brzuchu i to był ten moment, dla mnie jako matki, że naprawdę poczułam, że mam dziecko. Że ono siedzi w środku. Jeśli więc dla mnie to był duży przełom, dla Chłopa tym bardziej. Zobaczenie dziecka w brzuchu, nawet jeśli wygląda jak mały kosmita, to jest coś, czego nie możesz przegapić i co otworzy ci w głowie tę szufladkę - o rany, naprawdę mam dziecko!  I jeśli wciąż nie wierzysz, że będziesz tatą, pójdź na USG połówkowe i zobacz, co stworzyłeś i jak się to stworzenie rozwija.

 

Ojciec jest ojcem na początku dla matki

 

Wiem, jak to brzmi, ale serio, z rozpoczęciem 30 tygodnia ciąży brzuch rośnie coraz bardziej. Matce twojego dziecka coraz trudniej się schylać. za chwilę ciężko jej będzie zawiązać nawet buty. W okolicach 38 tygodnia ciąży, kiedy jeździłam już regularnie na badania, wstawałam z Chłopem o piątej rano, ubierałam się, on zawiązywał mi buty i wychodził do pracy. I ja w tych butach chodziłam do południa po domu, do czasu wyjścia do lekarza, bo inaczej nie dałabym rady się sama schylić i dosięgnąć stóp. Chłop pomagał mi przy butach, nawet asystował mi w kąpieli, bo często traciłam równowagę, a mieliśmy strasznie śliską wannę i zwyczajnie bałam się, że się wywrócę i dziecku stanie się krzywda. Dlatego ojciec jest ojcem na początku dla matki - towarzyszy jej i dba o to, żeby jej ciało było bezpiecznym schronieniem dla dziecka. Bezpiecznym i spokojnym.

 

Porodówka to nie początek, to tylko kolejny etap

 

Koniec. Skończyło się. Nastroje, przygotowania, zakupy, czytanie, jeżdżenie na badania i na USG. Wielu ojców czeka na poród jako na początek bycia rodzicami. Ale to tylko kolejny etap BYCIA RODZICAMI. Mieliśmy 9 miesięcy na przygotowania i oczekiwanie, że dopiero po porodzie zaczniemy się przygotowywać, to jak dołączanie do maratonu 2/3 trasy i dziwienie się, że nie zaliczono nam całości. I naprawdę - wiem, co mówię, bo ja bardzo niewiele interesowałam się, co będzie po porodzie i jak to ogarnąć.

 

Mój syn był pierwszym w życiu niemowlęciem, jakie trzymałam na rękach. Nie wpadło mi nawet do głowy znaleźć jakąś koleżankę z dzieckiem i nauczyć się trzymać malucha! Tak bardzo byłam oszołomiona stanem bycia w ciąży, że nie ogarnęłam tego, co się stanie po ciąży i jak w ogóle poród wygląda. A 40 tydzień ciąży jest dość męczący i frustrujący dla kobiety. I dlatego potrzebuje ona mężczyzny, który pomoże jej przez to przejść. Nie tylko przytarga torbę do szpitala i usiądzie z komórką w poczekalni, czekając aż się zacznie.

 

Mężczyzny, który jest ojcem, który miał 9 miesięcy, żeby się na bycie ojcem przygotować i który będzie wspierał ją choćby głaskaniem po ręku w tym najtrudniejszym końcowym etapie. Mężczyzny, który zadba o to, żeby było co jeść. Żeby w domu było ogarnięte na powrót mamy z dzieckiem do domu. Mężczyzny, który będzie oparciem, a nie kolejnym dzieckiem do ogarnięcia. Jeśli już jesteś ojcem, czekającym na swoje dziecko, masz jeszcze trochę czasu, żeby to ogarnąć. Ustalić, czego twoja kobieta chce, czego oczekuje, jak sobie wyobraża swój powrót do domu, czego potrzebuje. Co ułatwi jej życie.

 

Nie zawsze jest tak, jak sobie wyobrażamy

 

Moja druga ciąża miała być na luzie, bo wiedziałam już o co chodzi. Niestety nie była, ponieważ Chłop wyjeżdżał na poligony, a jego rodzina nie bardzo chciała pomóc przy nadruchliwym trzylatku. W efekcie urodziłam w 37 tygodniu ciąży, ale za poród miałam dokładnie taki, jaki sobie wymarzyłam. I  - o dziwo - tak jak przy pierwszym porodzie bardzo zależało mi na towarzystwie Chłopa, tak przy drugim, absolutnie nie był mi potrzebny. I na szczęście, on to uszanował, choć planowaliśmy być razem i ja bardzo zapewniałam, że będzie przy mnie przez cały czas. Zmieniło mi się i bardzo dobrze, że przyjął to bez awantury. Tego by nam brakowało na porodówce : )

 

Ale wiesz... bo to tak czasami bywa, że plany się zmieniają. Ale też zrobienie planu to najlepszy pomysł, na jaki ty - tata - mógłbyś wpaść. Plan uspokaja, plan porządkuje. Kiedy macie plan, wiecie, co możecie w nim zmienić. Gdy planu nie ma - ciężko ogarnąć, co się zmieniło, a co nie. Jeśli więc mogę dać ci radę, tato, oczekujący na dziecko, planuj, czytaj i towarzysz. To wszystko, co możesz zrobić nie jako przyszły tata, ale tata. Tatuś. Ojciec. Odpowiedzialny ojciec, na którym można polegać i który od pierwszych dni bierze odpowiedzialność za to, co stworzył ze swoją kobietą.

 

 

 

Zdjęcie Randy Rooibaatjie, 

Wpis powstał we współpracy z Allegro Strefa Ciąży 

Udostępnij wpis

A dla wiejskich [choć nie tylko] matek została też stworzona grupa, na którą serdecznie cię zapraszam TUTAJ
Obserwuj nas też na Instagramie
Możesz też udostępnić wpis i skomentować go na Facebooku
Jestem Asia.
Piszę o tym, jak uciec z miasta i wychowywać dzieci na wsi, z dala od sklepów, ale bliżej siebie.

Naszą historię znajdziesz Tutaj

Ale ona wciąż się pisze, więc zostań ze mną w kontakcie:


    Subscribe
    Powiadom o
    guest
    0 komentarzy
    Inline Feedbacks
    View all comments
    20 marca 2023
    Chodź ze mną do łóżka, czyli jak sprawuje się półkotapczan Lenart po roku używania?

    Rok temu, dokładnie w marcu, przyjechała do mnie ekipa Lenart, żeby zamontować mi w pokoju półkotapczan. Po raz pierwszy od wielu lat miałam mieć własną sypialnię i... trochę się tego bałam. Tym bardziej że wskoczyłam na nieznane wody - zamiast klasycznego łóżka - wybrałam półkotapczan. Mebel, który pamiętałam z czasów dzieciństwa z pokoju koleżanki, u […]

    18 marca 2023
    Rozgryzam "Rozgryzione", czyli jak karmić, żeby nie przekarmić lub nie zagłodzić

    "To, jak bardzo wmuszam mojemu dziecku jedzenie, może mieć gorszy efekt niż pozawalanie dziecku na wszystko" - usłyszałam od autorek książki "Rozgryzione'' Zuzanny Wędołowskiej i Marty Kostki. Książka ta zwaliła mi z serca kawał poczucia winy za to, że "źle karmię moje dziecko". Książka pokazała mi, że nie muszę karmić idealnie, żeby karmić dobrze. O […]

    16 lutego 2023
    Bezsenność - co zrobić, żeby zasnąć, kiedy nie możesz spać?

    Przez dwa lata mój sen był dziwaczny. Stany lękowe, leki, depresja, stres, to wszystko sprawiło, że spałam dziwacznie. Budziłam się wyspana o 3 w nocy, kładłam się o 8, wstawałam o 11, potem przerwa, żeby odebrać dzieci i znów drzemka na godzinę o 16. Cały mój wolny czas kombinowałam, kiedy mogłabym odespać nieprzespaną noc. Kiedy […]

    7 lutego 2023
    Sama kupię sobie kwiaty, czyli o piosenkach zemsty luźne przemyślenia

    - Mamo, czemu wciąż śpiewasz tę piosenkę, przecież wiesz dobrze, ze możesz sobie sama kupić kwiaty, a nawet je zasiać!    Tak mi powiedział syn, gdy po raz setny przesłuchiwałam najnowszą piosenkę Miley Cyrus “Flowers”. A przesłuchiwałam ją nie dlatego, że Miley swymi kwiatami odkryła dla mnie Amerykę, ja już to znałam, ale dlatego, że […]

    3 lutego 2023
    I tak to się żyje na tej wsi...

    Miesiąc urlopu to sporo, ale jak bardzo mi to było potrzebne wie każdy, kto pracuje praktycznie bez przerwy. Niestety, ale często tak właśnie wygląda praca w social mediach - nawet kiedy odpoczywasz, zerkasz w komórkę, bo a nuż, coś się pojawi, co można skomentować, ktoś się pokłóci na grupie, ktoś napisze obrażony, że został zablokowany […]

    20 grudnia 2022
    Jak zmusić dziecko, żeby coś zjadło, czyli świąteczne potrawy dla niejadka

    Od lat zmagam się z jedzeniową wybiórczością i taki problem dotyczy też mojego dziecka. Jeszcze pięć lat temu przyznanie się do tego, że nie dam rady zjeść wszystkiego, bo zwyczajnie nie lubię, było dla mnie ogromnym problemem, bo jak to, można czegoś tak bardzo nie lubić aż do odruchów wymiotnych? Syn nauczył mnie asertywności i […]

    Obserwuj nas na Instagramie

    instagramfacebook-official