Gdybym była na miejscu tej kobiety, którą codziennie widuję...

Joanna Jaskółka
28 marca 2019

Udostępnij wpis

Codziennie ja obserwuję. Z fascynacją i lękiem. Patrzę, jak się ubiera, co kupuje, jak zajmuje się dziećmi. Nie mogę oderwać od niej wzroku. Ona wszystko robi źle i kiedy to widzę, czuję zażenowanie pomieszane z satysfakcją, że ja robię lepiej. Ja nie popełniam tych błędów. A ona tak.

 

I widzę jak się szarpie z tym dzieckiem na ulicy i ręce jej się trzęsą, kiedy on pokłada się na ziemi. Pokłada się i ryczy, a ona nie wie, co zrobić, totalnie się zagubiła. Nie umie sobie z nim poradzić, ja bym to lepiej zrobiła. Dała sobie wejść na głowę i ma. No kurczę, przecież to widać od razu, że dziecko ma dość, nie mogła przewidzieć? Gdybym ja była na jej miejscu...

 

I widzę, jak stoi przy kasie, a dziecko chce batonika. I ona mu kupuje, bez słowa, żeby szybciej zrobić zakupy pewnie, ale batoniki są takie niezdrowe, tylko pobudzi dzieciaka i wieczorem będzie miała urwanie głowy. Gdybym była na jej miejscu...

 

A jak ona dzieci ubiera. Jedno leci, rozchełstane, drugie z ledwo ledwo zawiązanymi butami. Ubrać ich nie umie? Jasne, może nie zdążyła, bo oni bardzo chcieli wyjść, no ok, ale gdybym ja była na jej miejscu...

 

I czemu ona chodzi nieumalowana? Krosty na buzi, zero szminki, a by się przydało na te bezbarwne usta, włosy dramatycznie potrzebują farby. No co ona, czasu nie ma, żeby do fryzjera się umówić? Jedno dziecko starsze, pewnie szkolne, drugie na bank chodzi do przedszkola, pół dnia siedzi w domu i na fryzjera jej czasu brakuje? Gdybym ja była na jej miejscu...

 

Samochód nie umyty. Szpachlą trzeba brud zdejmować. Wyłazi z niego i pół płaszcza ma od razu utytłane, bo ciężko na myjnię zajechać. Jaki flejtuch. Auto za tyle kasy, a nie dba, syf, burdel, pewnie w domu dziada z babą brak. Gdybym ja była na jej miejscu...

 

Gdybym ja była na jej miejscu...

 

No bo czy ona wie, jak szkodzą słodycze? Czy ona nie wie, jak się zachować w histerii? Czy ona nie wie? Mam podejść i powiedzieć? Bez sensu, pewnie bezmyślna i głupia, niechluj jakiś, nie dojdzie, patologia jakaś. Tragedia. Totalnie sobie z tym dzieckiem nie radzi. Jak te dzieci mają być szczęśliwe, jak rodzice ich tacy głupi i beznadziejni?

 

Patrzę, jak sadza dziecko w foteliku z impetem [nie panuje nad nerwami, fotelik przodem do kierunku jazdy, masakra], patrzę, jak kopie ze złości koło, a błoto odrywa się od felgi i bryzga jej płaszcz [wariatka, totalna wariatka]. Widzę, jak rozpakowuje zakupy z wózka, połowa chemia, jakaś pizza mrożona [jak można to dzieciom podawać], cola [pewnie nie ma nic przeciwko, żeby dzieci to piły i potem się dziwi, że mają histerię]. Dziecko jej krzyczy z fotelika, że się nudzi [bezmyślna, nie dała mu bułki, żeby się zajęło?]. Ona słyszy moje myśli i daje mu bułkę, żeby się zajęło. Dziecko wyrzuca bułkę z auta w złości, bo dała mu za późno [no mówię, że bezmyślna]. Żeby uspokoić to wrzeszczące dziecko daje mu telefon. TELEFON. I  nie że patrzy, co to dziecko ogląda, tylko idzie sobie dalej rozpakowywać zakupy. A w telefonie pedofile, seks i zgroza. Za wrzaski dała mu telefon w nagrodę i traumę do końca życia. Patrzę się na jej głupotę, wytykam jej wszystkie błędy, a potem odwożę wózek, otrzepuję błoto z płaszcza, wsiadam do auta, odwracam się do płaczącego syna i mówię:

 

- Wróciłam już, oddasz telefon?

- Tak. - wyciąga rękę z telefonem, chowam go do kieszeni.

- Płakałeś, bo...?

- Ciałem bułkę!

- Chciałeś bułkę, a jak ci dałam to wyrzuciłeś.

- I nie mam bułki!

- Wyrzuciłeś bułkę, bo?

- Bo chciałem, chciałem i mi nie dałaś!

- Zniecierpliwiłeś się?

- Tak!

- Tamta bułka się nie nadaje, niestety, chcesz drugą?

- Chcę.

 

Sięgam więc bułkę, podaję dziecku i ruszam w stronę domu.

 

Gdybym była na miejscu tej kobiety, którą jestem... częściej bym sobie odpuszczała wyrzuty.

 

Wobec siebie. I innych.


 

PS. Przypominam, że trwa przedsprzedaż w wiejskim sklepiku z zadupia!! Przedłużyłam ja do 3 kwietnia, ale 3 kwietnia to produkty będą już prawie gotowe 🙂 Po trzecim kwietnia też już będą prawie gotowe, ale ceny za to przestaną być przedsprzedażowe.

Udostępnij wpis

A dla wiejskich [choć nie tylko] matek została też stworzona grupa, na którą serdecznie cię zapraszam TUTAJ
Obserwuj nas też na Instagramie
Możesz też udostępnić wpis i skomentować go na Facebooku
Jestem Asia.
Piszę o tym, jak uciec z miasta i wychowywać dzieci na wsi, z dala od sklepów, ale bliżej siebie.

Naszą historię znajdziesz Tutaj

Ale ona wciąż się pisze, więc zostań ze mną w kontakcie:


    Subscribe
    Powiadom o
    guest
    0 komentarzy
    Inline Feedbacks
    View all comments
    25 kwietnia 2023
    Ciekawostki o kurach, z których pewnie nie zdawałaś sobie sprawy

    Kiedy zaczynałam moją przygodę z kurami, wiedziałam o nich, że lubią grzebać w ziemi, że średnio dobrze latają, że znoszą jajka i że są najbliższymi krewnymi tyranozaura. To nie były ciekawostki o kurach, tylko wiedza z pierwszej klasy. Kiedy teraz o tym myślę, zastanawiam się, co mi do głowy strzeliło, żeby pakować się w relację […]

    2 kwietnia 2023
    Spektrum autyzmu - diagnoza dziecka: jak, gdzie i dlaczego tak trudno?

    Od kiedy poruszyłam temat tego, że nasza rodzina jest w spektrum autyzmu, codziennie dostaję pytania od zaniepokojonych rodziców, którzy podejrzewają, że ich dzieci też mogą być neuroatypowe i nie wiedzą, co zrobić, gdzie się udać, jak wygląda diagnoza dziecka i jak długo ona trwa. Oraz czy w ogóle warto. Dzięki Fundacji SYNAPSIS udało mi się […]

    22 marca 2023
    15 zabaw, którymi zajmiesz dzieci, kiedy kolejny raz zostają w domu z powodu choroby [nie na dworze]!]

    Moja buńczuczna mina - gdy odpowiadałam  na pytanie ludzi obserwujących moje brykające w październiku w jeziorze dzieci, czy nie boję się, że zachoruję - zbledła. Już nie jestem taka pewna, czy aby nie zachorują. Po pandemii zdrowie każdego z nas zaczęło szwankować. Coraz częściej łapią nas infekcje, szczególnie gardła, a długie przesiadywanie w domu sprawiło, […]

    20 marca 2023
    Chodź ze mną do łóżka, czyli jak sprawuje się półkotapczan Lenart po roku używania?

    Rok temu, dokładnie w marcu, przyjechała do mnie ekipa Lenart, żeby zamontować mi w pokoju półkotapczan. Po raz pierwszy od wielu lat miałam mieć własną sypialnię i... trochę się tego bałam. Tym bardziej że wskoczyłam na nieznane wody - zamiast klasycznego łóżka - wybrałam półkotapczan. Mebel, który pamiętałam z czasów dzieciństwa z pokoju koleżanki, u […]

    18 marca 2023
    Rozgryzam "Rozgryzione", czyli jak karmić, żeby nie przekarmić lub nie zagłodzić

    "To, jak bardzo wmuszam mojemu dziecku jedzenie, może mieć gorszy efekt niż pozawalanie dziecku na wszystko" - usłyszałam od autorek książki "Rozgryzione'' Zuzanny Wędołowskiej i Marty Kostki. Książka ta zwaliła mi z serca kawał poczucia winy za to, że "źle karmię moje dziecko". Książka pokazała mi, że nie muszę karmić idealnie, żeby karmić dobrze. O […]

    16 lutego 2023
    Bezsenność - co zrobić, żeby zasnąć, kiedy nie możesz spać?

    Przez dwa lata mój sen był dziwaczny. Stany lękowe, leki, depresja, stres, to wszystko sprawiło, że spałam dziwacznie. Budziłam się wyspana o 3 w nocy, kładłam się o 8, wstawałam o 11, potem przerwa, żeby odebrać dzieci i znów drzemka na godzinę o 16. Cały mój wolny czas kombinowałam, kiedy mogłabym odespać nieprzespaną noc. Kiedy […]

    Obserwuj nas na Instagramie

    instagramfacebook-official