Ten dzień, gdy po ośmiu latach zostałam w domu sama

Joanna Jaskółka
16 września 2020

Udostępnij wpis

Wstaję z krzesła, odwracam się i jakoś dziwnie zaczepiam nogą o krawędź krzesła, że lecę twarzą na podłogę i dziękuję w duchu za duże cycki amortyzujące upadek. Leżę na ziemi i analizuję, co się stało. W domu jest cicho. Nikt nie słyszał mojego upadku, nikt nie widzi mojej rozplaskanej na podłodze dupy. W domu jestem sama. Zaczynam się histerycznie śmiać. W domu jestem sama. W domu jestem sama.

 

Po ośmiu latach wciąż z jakimś dzieckiem, po napisaniu e-booka o 150 darmowych zabawach, bo tyle i nawet więcej w tym czasie wymyśliłam i przetestowałam, żeby czymkolwiek zająć wreszcie jakieś dziecko, nadszedł ten czas, że jedno dziecko jedzie do szkoły, a drugie [NARESZCIE] do przedszkola. Rano cisza świdruje mi uszy, a jedynym wkurzającym dźwiękiem jest sójka piszcząca na czereśni i kot drapiący w kuwecie.

 

 

Ale rano było głośno. Jeden chciał na śniadanie płatki, drugi tosty, kiedy pierwszy dostał płatki, drugi stwierdził, że też chce i w nosie ma dochodzące aktualnie tosty. Kiedy tosty wystygły, obaj stwierdzili, że w sumie to by dojedli tosty. Żaden nie wiedział, gdzie ma buty, na przypomnienie o umyciu zębów obaj schowali się pod kołdrę. Pod kołdrą jeden niechcący trącił drugiego nogą, drugi oddał trącenie trzy razy mocniej, wyciągałam spod kołdry kłębowisko nóg i rąk i wycierając krew z jednego rozbitego nosa, prowadziłam do łazienki odliczając minuty do odjazdu.

W łazience jeden stwierdził, że nie chce myć zębów, więc kij mu w oko, nie myj, skwitowałam. Na co awanti, krzyk i wrzask, bo jak on może nie myć, jak mu się zęby bez mycia zepsują i  brzydko z buzi będzie pachnieć. No to myj, odpowiedziałam. I wrzask, bo mu się nie chce. Kumasz, kobieto. On chce umyć, ale mu się nie chce.

 

I kotłowanina, bo jeden chce pastę z ząbkiem, a drugi z pokemonem, ten pot na plecach, gdy orientujesz się, że popełniłaś błąd nadmiaru i za dużo wyboru oznacza dramat, krzyk, kociokwik. Zęby umyte po dwa razy, każdy raz inną pastą, wymiennie, ale bez mycia buzi, bo woda zimna i już zęby szczękały tak, że policzki tego chłodu nie zdzierżą.

I wychodzimy, out, plecak, plecak, plecak, o plecaku pamiętaj. Wyjdź z auta, wróć do domu, odłóż książkę, weź plecak, bo ja nie chcę chodzić za twoimi rzeczami, ale czemu, mamo, jestem zmęczony, urażony, skotłowany. Jeden idzie, drugi gryzie pas od fotelika, gryzie i gryzie i dżizas, nadgryza, ja pierdzielę, nowe auto, ledwo co kupione, szesnastoletnie, ale na podwórku miesiąc stoi. Szesnaście lat u kogoś w idealnym stanie, u nas po miesiącu pas nadgryziony, jakbyśmy Tworki w aucie odprawiali, jakbyśmy kneblowali ich na siłę i bez litości.

 

Knebluję buzię suszonymi jabłkami, przejmuję plecak, siadam do auta, wysiadam, bo domu nie zamknęłam, wsiadam, jadę.

 

A teraz leżę na podłodze. Leżę z obitym cycem, leżę jak kłoda i jestem sama w domu. Po ośmiu latach człowiek się wreszcie ogarnął i dzieci wysłał na edukację. Leżę na podłodze i tak mi dobrze. Poduszki mi brakuje, ale kij. Trudno. Ręka też dobra.

 

Z drzemki na podłodzie budzi mnie telefon.

Gdzie jestem, bo dziecko w przedszkolu miałam odebrać 30 minut temu.

Byłam sama w domu.

I się wyspałam.

 

Udostępnij wpis

A dla wiejskich [choć nie tylko] matek została też stworzona grupa, na którą serdecznie cię zapraszam TUTAJ
Obserwuj nas też na Instagramie
Możesz też udostępnić wpis i skomentować go na Facebooku
Jestem Asia.
Piszę o tym, jak uciec z miasta i wychowywać dzieci na wsi, z dala od sklepów, ale bliżej siebie.

Naszą historię znajdziesz Tutaj

Ale ona wciąż się pisze, więc zostań ze mną w kontakcie:


    Subscribe
    Powiadom o
    guest
    0 komentarzy
    Inline Feedbacks
    View all comments
    22 marca 2023
    15 zabaw, którymi zajmiesz dzieci, kiedy kolejny raz zostają w domu z powodu choroby [nie na dworze]!]

    Moja buńczuczna mina - gdy odpowiadałam  na pytanie ludzi obserwujących moje brykające w październiku w jeziorze dzieci, czy nie boję się, że zachoruję - zbledła. Już nie jestem taka pewna, czy aby nie zachorują. Po pandemii zdrowie każdego z nas zaczęło szwankować. Coraz częściej łapią nas infekcje, szczególnie gardła, a długie przesiadywanie w domu sprawiło, […]

    20 marca 2023
    Chodź ze mną do łóżka, czyli jak sprawuje się półkotapczan Lenart po roku używania?

    Rok temu, dokładnie w marcu, przyjechała do mnie ekipa Lenart, żeby zamontować mi w pokoju półkotapczan. Po raz pierwszy od wielu lat miałam mieć własną sypialnię i... trochę się tego bałam. Tym bardziej że wskoczyłam na nieznane wody - zamiast klasycznego łóżka - wybrałam półkotapczan. Mebel, który pamiętałam z czasów dzieciństwa z pokoju koleżanki, u […]

    18 marca 2023
    Rozgryzam "Rozgryzione", czyli jak karmić, żeby nie przekarmić lub nie zagłodzić

    "To, jak bardzo wmuszam mojemu dziecku jedzenie, może mieć gorszy efekt niż pozawalanie dziecku na wszystko" - usłyszałam od autorek książki "Rozgryzione'' Zuzanny Wędołowskiej i Marty Kostki. Książka ta zwaliła mi z serca kawał poczucia winy za to, że "źle karmię moje dziecko". Książka pokazała mi, że nie muszę karmić idealnie, żeby karmić dobrze. O […]

    16 lutego 2023
    Bezsenność - co zrobić, żeby zasnąć, kiedy nie możesz spać?

    Przez dwa lata mój sen był dziwaczny. Stany lękowe, leki, depresja, stres, to wszystko sprawiło, że spałam dziwacznie. Budziłam się wyspana o 3 w nocy, kładłam się o 8, wstawałam o 11, potem przerwa, żeby odebrać dzieci i znów drzemka na godzinę o 16. Cały mój wolny czas kombinowałam, kiedy mogłabym odespać nieprzespaną noc. Kiedy […]

    7 lutego 2023
    Sama kupię sobie kwiaty, czyli o piosenkach zemsty luźne przemyślenia

    - Mamo, czemu wciąż śpiewasz tę piosenkę, przecież wiesz dobrze, ze możesz sobie sama kupić kwiaty, a nawet je zasiać!    Tak mi powiedział syn, gdy po raz setny przesłuchiwałam najnowszą piosenkę Miley Cyrus “Flowers”. A przesłuchiwałam ją nie dlatego, że Miley swymi kwiatami odkryła dla mnie Amerykę, ja już to znałam, ale dlatego, że […]

    3 lutego 2023
    I tak to się żyje na tej wsi...

    Miesiąc urlopu to sporo, ale jak bardzo mi to było potrzebne wie każdy, kto pracuje praktycznie bez przerwy. Niestety, ale często tak właśnie wygląda praca w social mediach - nawet kiedy odpoczywasz, zerkasz w komórkę, bo a nuż, coś się pojawi, co można skomentować, ktoś się pokłóci na grupie, ktoś napisze obrażony, że został zablokowany […]

    Obserwuj nas na Instagramie

    instagramfacebook-official