Kleszcze? Kij im w oko! – tak najchętniej odpowiadałabym każdemu, kto pyta, czy nie boję się wychodzić z dziećmi do lasu, przecież tam są kleszcze, olaboga, o raju, jaka ty jesteś, Asiu, odważna. Nie, nie jestem odważna. Po prostu mieszkając w lesie, musiałam trochę zgłębić temat, a kiedy zgłębiłam – bać się przestałam.
O kleszczach już kiedyś pisałam, tutaj. Uważam, że obecna panika z nimi związana jest mocno przesadzona, a na histeryczne pytania matek, czy nie boję się puszczać dzieci do lasu, nie mam siły już odpowiadać. Przypomnę największe „kleszczowe” mity i może choć kilka rodzicielek się ogarnie i przestanie wysyłać kleszcze do badania szarlatanom, płacąc za to grube i kompletnie nie warte niczego pieniądze.
MITY O KLESZCZACH:
→ Każdy kleszcz zaraża boreliozą. Nie. Nie zaraża. Co trzeci, może. Prawdą jest, że to, co robimy z ziemią sprawiło, że kleszczy jest więcej niż było, a część chorób dopiero powstaje albo za chwilę powstanie, niemniej wciąż – nie każdy kleszcz przenosi boreliozę i nie każdy zaraża od razu po ukąszeniu.
→ Kleszcze są jak ninja. Spadają z drzew, skaczą na nas z krzaków i są w stanie przelecieć pięć metrów, żeby wpić się w nasze ciało w jednej sekundzie. Nie. Kleszcze nie spadają z drzew i nie latają [meszki latają. W ogóle większe prawdopodobieństwo złapania kleszcza istnieje na łące, a nie w lesie, bo kleszcze są raczej w trawach i mniejszych krzaczyskach, a żeby się wpić, to trochę muszą połazić po ciele i poszukać „ciepłego miejsca”. Dlatego tak ważne jest obejrzenie się dokładne po wycieczce do lasu i jak najszybsze ściągnięcie z siebie pasożyta. Najczęściej nie wpitego, bo kleszcze nie wpijają się w ciało w sekundę. A im szybciej znajdziesz kleszcza, tym mniejsze prawdopodobieństwo zarażenia. Niektórzy mówią, że kleszcze zarażają po 24 godzinach, inni po 12. Nie sugerowałabym się cyframi, ale po prostu zdjęła kleszcza jak najszybciej.
→ Kleszcza trzeba posmarować tłustym albo go wykręcić. Błagam – nie, nie i jeszcze raz nie! Tak to się robiło 30 lat temu, jak ludzie byli durni i niewykształceni. Kleszcza trzeba wyciągnąć, nie wykręcić. Pomoże w tym specjalna pęseta [do kupienia w aptece] albo szczypczyki [na zdjęciu], a jeśli nie naprawdę się boisz samodzielnie wyciągnąć, to nie wstydź się jechać na pogotowie czy do ośrodka zdrowia, na litość, nie każdy potrafi i to żaden wstyd. Możesz też kupić takie specjalne kleszczołapki.
→ Każde wkłucie kleszcza trzeba leczyć antybiotykiem. Przy aktualnym ataku kleszczy i ich sporej liczebności popieram masowe szczepienie dzieci i dorosłym na Kleszczowe Zapalenie Mózgu [moi chłopcy są zaszczepieni], ale z tymi antybiotykami bym nie przesadzała. Trochę, co prawda, patrzę się na to z mojej perspektywy, bo gdybym ja po każdym kleszczu miała serwować moim dzieciom antybiotyk, od kwietnia do listopada chodziliby nafaszerowani.
NASZA DOMOWA APTECZKA – CO W NIEJ JEST?
Nie, nie boję się kleszczy. Zamiast nabijać kabzę laboratorium [heh, w tym miesiącu ściągnęłam z siebie i z dzieci ok. 10 kleszczy, koszt sprawdzenia jednego to ok. 200 zł – niezła sumka by się zebrała, nie? A przecież to, że kleszcz jest zarażony, wcale nie znaczy, że nas też zaraził, skoro szybko go wyciągnęliśmy lub zdjęliśmy z ubrania, mówię wam, to nabijanie kabzy, nic więcej], po prostu po wakacjach zlecam badania krwi dzieciom i dokładnie je obserwuję. Siebie też. Każde z nas ma nawyk, nawet najmłodszy, trzylatek, dokładnego obejrzenia się po po wycieczce do lasu i dodatkowego pod prysznicem, ale to po zabawie na podwórku czy na łące, ściągamy z siebie najwięcej żyjątek. To w trawie i krzakach są kleszcze, nie na drzewach.
Często dostaję pytania, czego używam, żeby bronić się przed kleszczami – wszystkiego. Od ticklesów, przez normalne środki chemiczne, po olejki. I tak, jak środków przeciwko kleszczom mam dużo, tak sama moja apteczka wygląda dość ubogo, zobaczcie:
Nic specjalnego. Środki na gorączkę [preferuję czopki i tabletki od syropów, które mają krótką datę ważności po otwarciu i u nas zwyczajnie się marnują, bo chłopcy mają gorączkę raz na pół roku.]. Środki na biegunkę, witamina D w tabletkach, sól fizjologiczna, środki na rany i otarcia – jak widać plasterki i bandaże zajmują u nas dużo miejsca i szczerze: najczęściej ich używam. Wszystkie antybiotyki i inne leki, które się przeterminowały, konsekwentnie zostawiam w aptece. Przegląd apteczki robię regularnie, co miesiąc. Głównie wtedy, kiedy kupuję plasterki, które w naszym przypadku używam nadzwyczaj często. Tak samo, jak w ostatnich miesiącach – olejków eterycznych.
Oprócz zwykłych i czasem mocniejszych środków, bardzo mocno wspieram się olejkami. O właściwościach olejku z drzewa herbacianego już pisałam z kilka razy – wciąż nam towarzyszy. Wiadomo, że działa antybakteryjnie, przeciwwirusowo i przeciwgrzybicznie, osobiście uwielbiam wlewać parę kropel do pralki i zmywarki, kiedy piorę w niej dziwne rzeczy ;). Ale pomaga też w mieszankach na katar.
W walce z kleszczami często wspomagam się popularnymi środkami, dostępnymi w każdym sklepie. I szczerze – nie patrzę się na skład, bo Mazury są przez kleszcze najbardziej oblegane i jeśli coś przeciwkleszczowego mi się skończyło, kupuję to, co jest. Jeśli zobaczę gdzieś Muggę – z całkiem niezłym składem – kupuję na zapas. A jeśli nie mam już nic – kupuję, co jest. Ale też wspieram się olejkami eterycznymi. I to ważne – eterycznymi, nie zapachowymi. Eteryczny czy zapachowy – to robi różnicę. Tutaj przeczytasz, jak wybrać dobry olejek.
Może nie pamiętam, żeby chłopcy zawsze chodzili w wyprasowanych ubraniach, ale pamiętam, żeby zakroplić im trochę na kołnierzyk czy przy rękawie. Wystarczy kilka kropel, olejków nie stosuje się zazwyczaj [są wyjątki] bezpośrednio na skórę. Komary, meszki i kleszcze odstraszają olejki:
• cytronelowy – kleszcze, komary, muchy pchły
• paczulowy- kleszcze, mole
• z mięty pieprzowej – kleszcze, komary, muchy
• eukaliptusowy- komary, kleszcze, meszki
• lawendowy – komary, mole, karaluchy.
→ Więcej o olejkach odstraszaczach przeczytacie tutaj. ←
→Live o olejkach z ekspertem możecie też obejrzeć na mojej grupie Wiejskie Matki na fejsie, w sekcji filmy. ←
Według mnie takim must have olejków to: z drzewa herbacianego, z lawendy [uspokaja, przyspiesza gojenie oraz ułatwia zasypianie – tak można kliknąć kilka kropel do wózka] oraz z eukaliptusa. Ja dodatkowo mam jeszcze mieszankę olejków na katar, w której maczam aplikator aromaterapeutyczny i chłopcy mogą sobie wąchać taką mieszankę, co ułatwia im łagodniejsze przejście kataru. Widoczny na zdjęciach olejek z pestek malin z kolei trzymam do mojej problematycznej skóry i dla chłopców, bo ten olejek wspomaga ochronę przed promieniowaniem UVB.
Kurde, o tych olejkach, to ja bym mogła jeszcze pisać i pisać, ale prawda jest taka, że wciąż się uczę i całą moją wiedzę o nich wspiera moja koleżanka, Eliza, która zajmuje się tym profesjonalnie tutaj. To jej pytajcie.
I to tyle. Cała moja apteczka. Trochę chemii, dużo naturalnych produktów, totalny brak syropów, bo – jak już mówiłam, u nas są jednorazowe. Sama gorączkę zbijam dopiero jak przekroczy 38,5 stopnia, a kaszel leczę aromatycznymi zapachami i jeśli po tym nie przechodzi, idę z dzieckiem do lekarza po mocniejszy środek. Do tej pory z dwójką dzieci byłam w takim celu aż cztery razy, co mnie bardzo cieszy, ale jednocześnie przypomina, że coś za coś. Może i moje dzieci mało chorują, ale nadrabiają to wigorem i ruchliwością, która mnie wykańcza i sprawia, że wieczorem padam wycieńczona jak kłoda.
I kiedy pytacie mnie, co stosować na katar, co na kaszel – powtarzam jak mantrę: lekarza i własny rozum. Wybieraj, co dla ciebie najlepsze, co najbardziej ekonomiczne i co się sprawdza u ciebie. Jeśli twoje dziecko nie lubi tabletek, to syropy są super. Jeśli twoje dziecko nie lubi kremów, stosuj spraye. I tak dalej, i tak dalej. Ale przede wszystkim miej w apteczce mnóstwo kolorowych plasterków. Czy tylko u mnie plasterki leczą wszystko, nawet złamane ciasteczko?
A kleszcze? U nas są i będą. Jedynym sensownym wynalazkiem jest po prostu się bacznie oglądać i nauczyć tego dzieci. Porządne badania krwi na boreliozę w naszym kraju jeszcze są w powijakach i lekarze wolą dać antybiotyk niż skierowanie na badanie, ale z roku na rok jest z tym coraz lepiej. Warto zapisywać datę wkłucia każdego kleszcza i nie sugerować się tym, że nie było tzw. rumienia. Rumień nie zawsze się pojawia. I co jeszcze? Uważać na wszystkie „podobno grypowe” choroby i bóle stawów oraz mięśni. To może być znak. No i przede wszystkim zachować zdrowy rozsądek. Odpowiednio ubrani i zabezpieczeni powinniśmy być bezpieczni. Panika i strach przed lasem jest wysoce niewskazany. Lepiej już skosić własny trawnik, bo tam czyha więcej kleszczy niż w obcym zagajniku.
Linki w tekście prowadzą do ceneo oraz do zaprzyjaźnionego bloga i sklepu z olejkami, o czym Eliza nie ma pojęcia, więc możecie ją mile zaskoczyć.
