Ostatnio modne jest wśród restauracji, wrzucanie zdjęć z widokiem stolików po rodzinnym posiłku. Nie tylko stolików – ale też kącików zabaw, gdzieś tam mignęła mi również toaleta. Wrzucenie takiego zdjęcia ma prosty cel – głównie zasięg, bo wkurwianie się na rodziców z dziećmi również jest modne. Madka i Tateł to już przecież niemalże archetyp wszystkiego, czego wśród ludzi nie lubimy. Łatwo więc podnieść sobie staty na fejsie i połączyć się w użalaniu, jakie to madki i tateły okropne i jak to ich bardzo nie chcecie. Ale kogo oszukujecie? Przecież ich chcecie.
Żeby podkreślić – piszę ten tekst trochę jako ja sprzed 10-15 lat. Kiedy dorabiałam jako kelnerka na studiach. Stoliki sprzątałam różne – i brudne, i w miarę czyste. I te, przy których siedziały dzieci, i te, które zajmowali bezdzietni lub „bez dzieci”. I ja, jako bezdzietna wówczas kelnerka, w dodatku nie lubiąca dzieci, nigdy nie pomyślałam, żeby skarżyć się, że rodzina z dzieckiem zostawiła większy bałagan niż starsze państwo. Dlaczego? Bo to było dla mnie normalne, że ciężko dziecko upilnować i WIADOME, że dziecko zostawi bałagan. Ja – bezdzietna gówniara, nie znosząca małych bombelków. Swoją drogą największe syfy i tak nie były po dzieciach. Tylko po tych bogatszych gościach, z bankietów, z hotelów pięciogwiazdkowych, z imprez, na których potrafili zarzygać pół stołu i w tym swoim garniaku za dychę położyć się w swoich wymiocinach. Ale mieliśmy rozmawiać o dzieciach, a nie o świniach, no nie?
Moda na wrzucanie zdjęć stolików po wizycie rodziny bawi mnie przeokrutnie. Trochę jawi mi się to jako wet za wet, bo „ci parszywi klienci piszą, że u nas nie smakowało i skarżą się na obsługę, to im oddamy!”. Dziecinne, ale jestem w stanie zrozumieć intencje. Trochę też jawi mi się to jako „chcę więcej, ale się boję i jaja mi ucięli”. Bo jeśli stolik i krzesła i okolice tego stolika zostały totalnie zdemolowane, to zamiast cykać foty do netu, warto na przykład… poprosić klientów o naprawienie szkody! ŁAŁ, nie? Odkrywcze.
A jeśli nic nie zostało zdemolowane, to jaki ma cel wrzucenie zdjęcia, że rodzina z dzieckiem zostawiła bałagan? Takie życie, niektóre rodziny z dziećmi zostawiają bałagan po sobie do cholery. Ludzie bez dzieci również zostawiają. Zapamiętajcie, którzy zostawiają u was i jeśli ich kasa wam śmierdzi, nie obsługujcie ich po prostu, ale nie warczcie, że rodziny z dziećmi są be. Czy jeśli ja zjadłam ostatnio w knajpie coś, co mi trzy dni w żołądku stało i zgagą się odbijało, to znaczy, że wszystkie restauracje trują? Nie. Czy jeśli jedna rodzina z dziećmi zostawiła bałagan, znaczy, że wszystkie robią syf? No nie.
Śmiem twierdzić, że ja w kilku zrobiłam z dziećmi syf. Kiedy moje dzieci się uczyły. Uczyły się wychodzić. Bo każde dziecko jest kiedyś po raz pierwszy w restauracji, niestety. I pozdrawiam serdecznie wszystkie trzy kelnerki, które obsługiwały nas we wszystkich trzech restauracjach i były miłe i pomocne i nie wrzuciły zdjęć do netu – po prostu pomogły mi sprzątać zrzucony niechcący talerz i zalaną podłogę. Dziękuję wam, bo moje dzieci już wiedzą i można z nimi wyjść do knajpy, nawet talerzyki po sobie odniosą i poproszą o szmatkę, żeby wytrzeć po sobie stół. Ale początki… szkoda gadać.
A czemu bawi mnie ten trend na hejt na rodziny? Bo jest to zabawne. Dzieci w Polsce jest około 10 milionów [dane za GUS]. Te dzieci mają rodziców. Rodziców, których w dużej mierze stać na te dzieci i stać na wyjście na obiad. I te wszystkie zdjęcia tych brudnych stolików po rodzinach bawią mnie niezmiernie, bo taka restauracja ma trochę żal, ale trochę boi się powiedzieć jasno, że rodzinom z dziećmi wstęp wzbroniony.
A tak. Bo ja nie mam nic przeciwko knajpom z zakazem wstępu dla dzieci. A niech se powstają. Warunki są jasne, mogę je zaakceptować lub nie i absolutnie nie mam nic przeciwko. Pewnie, gdybym wyszła gdzieś bez dzieci, skorzystałabym z takiej, bo czemu nie, jeśli chcę odpocząć od dzieci w ogóle? I zauważ, że takie restauracje nie wstawiają zdjęć po brudnych stolikach, na których jedli ludzie bez dzieci. Nie wstawiają, bo ludzie bez dzieci zostawiają po sobie porządek? Jako była kelnerka powtarzam – nie. Bezdzietni też zostawiają po sobie syf.
Ale rodziny z dzieckiem to taki łatwy cel przecież. Nikt ich nie lubi, bo 500 plus. Bombelki krzyczą, wściekają się, rodzice wychowują bezstresowo, łatwo się zidentyfikować w tej nienawiści do… dzieci. Które za chwilę będą pracować na naszą marną emeryturę. Które za chwilę będą nam dupy podcierać, które mogą coś zmienić w tym świecie, którego my zmieniać nie chcemy i z założonymi rękami czekamy aż wszystko spłonie, bo „co można zrobić”.
I co można zrobić? No wrzucić zdjęcie do netu, bo patrzcie, jakie te rodziny z dziećmi okropne, bezstresowe i chuja warte. A ile chujów warta jest restauracja, która kącik szumnie nazwany „dla dziecka” zaopatrzyła w cztery połamane kredki, pięć pogreźdanych kartek, zepsute zabawki z odzysku i chlubi się, że to dla dzieci, a kelnerka chodzi i posykuje: nie zepsuj? Ile warta jest restauracja, który kącik zabaw dla dzieci wyposażyła w kuchnię błotną [bez wody] i dziwi się, że dzieci z soku zrobiły błoto, ale, o losie, nie miały jak posprzątać? Cyk, zdjęcie do netu. Zdjęcie do netu kuchni błotnej bez wody.
Ale to nic – moim hitem kącików dla dzieci był kącik w pewnej knajpie, w której zatrzymaliśmy się w drodze. Napis „KĄCIK DLA DZIECI” wskazywał strzałką korytarzyk do drugiej w sali. A w drugiej sali zobaczyliśmy stoliczek przy ścianie i… krzesełko. To był kącik dla dzieci. Po prostu stolik i krzesło. Bez ani jednej nawet popsutej zabawki. Żeby dziecko sobie usiadło i delektowało się bielą ściany. I dbając o takie atrakcje dla dzieci owa restauracja pewnie dziwi się i skarży, że jebane bachory wrzeszczą i krzyczą i zjeść nie dają. Mistrzostwo dedukcji normalnie.
Więc ja serio szanuję knajpy z zakazem wstępu dla dzieci – one nie udają, nie rzucają ochłapów „zabawek”, one mówią wyraźnie, czego chcą. Jak dorośli zostawią im syf, sprzątają po nich, bo na kogo niby mają się skarżyć. Jak przyjdzie rodzina z dzieckiem – uprzejmie wyproszą i luz.
Wkurzają mnie knajpy, którym z trudności przychodzi myślenie, że rodzina z dzieckiem to rodzina z dzieckiem. Dziecko może mieć lepszy i gorszy dzień, dziecko trzeba czymś zająć, nie tylko stolikiem i zepsutą zabawką, dziecko może nabrudzić, więc zamiast jojczyć, może warto zostawić na widoku ścierkę czy mop a w kuchni błotnej – szlauch czy karcher. Dziecko może mieć rodzeństwo, więc czasem nawet najbardziej porządni rodzice mogą nie ogarnąć dwójki czy trójki dzieci i warto im pomóc. Słowa „Czy mogę pomóc pani to ogarnąć” momentalnie sprawiają, że człowiek zaczyna ogarniać [z autopsji jako kelnerka i jako matka].
Więc drogie restauracje, którym rodziny z dzieckiem ewidentnie przeszkadzają, ale pachną im pieniądze tych rodzin. Fajnie na takiej rodzinie zarobić, fajnie na nią ponarzekać, ale zdecydujcie się. Albo lubicie dzieci i chętnie je przyjmujecie, wychodząc im na przeciw. Albo nie chcecie na nich zarabiać. Po prostu. A klienci, co wiem z doświadczenia, są różni. Bywało, że i po tych bezdzietnych, nie było czego sprzątać, trzeba było po prostu wyrzucić.
