Blog już dawno przestał być tylko pamiętnikiem, do którego wrzucamy każde pierdnięcie i każdy kaszelek naszego słodkiego dzidziusia lub jakiekolwiek inne rozterki związane z życiem, które podobno bezdzietni mają [taki żart, nie przejmujcie się, zwyczajnie wam zazdroszczę].
Blog to już swoiste medium, które nie tylko służy do przekazywania swoich myśli, lecz także do kreacji najważniejszej jego osoby - autora. Mój blog byłby niepełny, gdyby kilka rzeczy się na nim nie znalazło. Ja bym była niepełna, gdybym zachowała je na pożarcie przez dziwną oś czasu Facebooka. Dlatego więc ostatnio zrobiłam TO podsumowanie. A dziś daję następne. Najpopularniejsze wpisy z mojego prywatnego, acz publicznego [śmiesznie to brzmi, wiem] profilu na fejsie.
Kolejność jakaś tam. Starałam się od najstarszego.
W ogóle ten cały dziennikarz z wpisu niżej miał mi wysłać link do filmiku z moją wypowiedzią, ale zapewne wyglądałam tak bardzo "miejscowo", że dał se spokój i nie pojawiłam się w ich cudownej, łapiącej ludzi na ulicach telewizji. Smuteczek.
Taki mały widoczek z naszego zwykłego popołudnia w gronie rodzinnym:
Czasem też zdarza mi się porozmawiać z gośćmi:
A nawet spędzić urocze chwile z chłopem. Ach ten jego romantyzm. Możecie czerpać z niego więcej tutaj.
Na podstawie tego posta, który mi wydawał się zupełnie normalny, powstał nawet inny post. Zostałam inspiracjĄ. A potem poszłam spać. Tekst tutaj.
Jeden z bardziej osobistych wpisów, który również powinnam najpierw wrzucić na blog. Ale stało się chwila refleksji, fejs otwarty. Napisałam. Trzy teksty, o których mowa w poście, są tu, tu i tu.
To o tym tekście myślałam, pisząc ten status:
Serio. Niemcy są punktualni do bólu. Szczerze mówiąc, omawiany Niemiec powiedział, że będzie za 42 minuty. I był. A moją minę na widok wychodzących z lasu Hiszpanów możecie sobie wyobrazić.
A jednym z najpopularniejszych wpisów ostatnich dni była... [fanfary]... zwyczajna, prosta rozmowa wiejskiej dziewczyny z miastową dziołchą. Zawsze uważałam, że prostota to moja największa broń:
Zdjęcie u góry: Minimaliv. Mój profil prywatny możecie obserwować tutaj. Kosma właśnie wlazł na szafę, więc uciekam.
Pa!
Pssst... w komentarzach możecie mi pisać, który wpis jest waszym faworytem 🙂 Będzie mi miło po tej weekendowej udręce z dzieckiem, którego ojcu zachciało się organizować koledze wieczór kawalerski na jachcie na Zegrzu. I tu podziękowania dla Biura Turystycznego Kliwer. Spisaliście się na medal. Mogę u was zostawić nie tylko dziecko [organizują świetne kolonie i półkolonie dla dzieciaków, zimowe też!], ale nawet chłopa. Lov ja!
![A czy twoje dzieci muszą być grzeczne, żeby dostać prezenty?
Dziś, kiedy korzystając z zaspania i nieoczekiwanego wolnego dnia, zagoniłam chłopców do przewertowania naszych świątecznych ozdób, zaskoczył mnie młodszy stwierdzeniem, że nie, on nie będzie miał świąt, bo nie był grzeczny. A tylko grzeczne dzieci mają 🙃
Dżizas, to straszenie wciąż jest żywe. A młodszy się przejął, bo choć w przedszkolu radzi sobie świetnie, sprząta, zmywa, tańczy, śpiewa, to jednak takie teksty skutecznie podburzają jego poczucie wartości i zamiast zachowywać się "grzecznie" buntuje się, bo czuje, że nie ma się o co starać. I tak już przegrana.
A przecież w świętach nie chodzi o prezenty, tylko o radość. Ciężko się cieszyć, gdy rozlicza się wszystkie popełnione błędy i zasiada się do stołu z ciężarem win i niepewnością.
Bardzo jestem wdzięczna rodzicom, że nigdy nie warunkowali prezentów pod choinką moim zachowaniem, nie wiem, co to strach, że ich się nie dostanie, nawet drobnostki, jeśli był cięższy rok.
I chcę, żeby moje dzieci czuły to samo podekscytowanie, że spędzimy razem czas, że pooglądamy razem filmy, pogramy w planszówki, pośpimy do południa i że będziemy razem. Zamiast strachu i niepewności, czy na pewno zdaliśmy egzamin.
Dlatego trochę wcześniej wyciągnęłam z pudła prezent dla chłopców i mojej siostrzenicy. Książkę z serii "Niegrzeczne Książeczki" - "Święta" od @natuli_dziecisawazne [kod zniżkowy w ich księgarni działa do 12 grudnia - hasło matkatylkojedna].
Miałam ją pokazać we wpisie książkowym, ale dziś sama się prosiła na wyjęcie i pokazanie, więc #wspolpraca.
Ta książka pięknie wspiera dzieci w niewierzeniu w takie straszenie brakiem prezentów i ocenianiem jako #grzeczne #niegrzeczne
Przeczytaliśmy wspólnie dwa razy, żeby chłopcy pamiętali, że jedni powiedzą o nich, że są grzeczni. Inni, że są niegrzeczni. Ale najważniejsze jest to, co sami o sobie myślą i jak się ze sobą czują. A nie to, kto co o nich mówi. I że czekamy na święta. Nasze święta. Spokojne. Bez strachu. Bez przymusu. I dla każdego.
Polecam wszystkim.
#święta2021
#zimoweświęta #swiatecznedekoracje #bracia #dzieciaki #dzieciakisłodziaki #świątecznyklimat](https://matkatylkojedna.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)