


Kiedy zaczynałam moją przygodę z kurami, wiedziałam o nich, że lubią grzebać w ziemi, że średnio dobrze latają, że znoszą jajka i że są najbliższymi krewnymi tyranozaura. To nie były ciekawostki o kurach, tylko wiedza z pierwszej klasy. Kiedy teraz o tym myślę, zastanawiam się, co mi do głowy strzeliło, żeby pakować się w relację […]
Od kiedy poruszyłam temat tego, że nasza rodzina jest w spektrum autyzmu, codziennie dostaję pytania od zaniepokojonych rodziców, którzy podejrzewają, że ich dzieci też mogą być neuroatypowe i nie wiedzą, co zrobić, gdzie się udać, jak wygląda diagnoza dziecka i jak długo ona trwa. Oraz czy w ogóle warto. Dzięki Fundacji SYNAPSIS udało mi się […]
Moja buńczuczna mina - gdy odpowiadałam na pytanie ludzi obserwujących moje brykające w październiku w jeziorze dzieci, czy nie boję się, że zachoruję - zbledła. Już nie jestem taka pewna, czy aby nie zachorują. Po pandemii zdrowie każdego z nas zaczęło szwankować. Coraz częściej łapią nas infekcje, szczególnie gardła, a długie przesiadywanie w domu sprawiło, […]
Rok temu, dokładnie w marcu, przyjechała do mnie ekipa Lenart, żeby zamontować mi w pokoju półkotapczan. Po raz pierwszy od wielu lat miałam mieć własną sypialnię i... trochę się tego bałam. Tym bardziej że wskoczyłam na nieznane wody - zamiast klasycznego łóżka - wybrałam półkotapczan. Mebel, który pamiętałam z czasów dzieciństwa z pokoju koleżanki, u […]
"To, jak bardzo wmuszam mojemu dziecku jedzenie, może mieć gorszy efekt niż pozawalanie dziecku na wszystko" - usłyszałam od autorek książki "Rozgryzione'' Zuzanny Wędołowskiej i Marty Kostki. Książka ta zwaliła mi z serca kawał poczucia winy za to, że "źle karmię moje dziecko". Książka pokazała mi, że nie muszę karmić idealnie, żeby karmić dobrze. O […]
Przez dwa lata mój sen był dziwaczny. Stany lękowe, leki, depresja, stres, to wszystko sprawiło, że spałam dziwacznie. Budziłam się wyspana o 3 w nocy, kładłam się o 8, wstawałam o 11, potem przerwa, żeby odebrać dzieci i znów drzemka na godzinę o 16. Cały mój wolny czas kombinowałam, kiedy mogłabym odespać nieprzespaną noc. Kiedy […]
Syn 3 lata i pokochal od razu. Corka tez 3 lata (5 lat roznicy miedzy dziecmi) i nudzila sie okropnie. Tlumacze to tym ze reklamy przed bajkami sie dluzsze zrobily (bite pol godziny!) i to ja zniechecilo. Sprobujemy jeszcze raz ale za jakies pol roku.
Wiesz Asiu, to chyba indywidualna sprawa z tym wiekiem i kinem. Dziecku trudno wytrzymać przeciętnie 1,5 godziny w jednym miejscu gapiąc się w ekran (nawet w 3D). Pamiętam, że starszak mając 4 lata usnął w kinie po 30 minutach, natomiast Gabryśka z otwartą buzią obejrzała całą bajkę i chciała jeszcze jak miała 2,5 roku 😉 Ale z reguły małe dzieciaki się nudzą, po jakiś 20-30 minutach bajki.
To nie tak, że chcę go zabrać zaraz natychmiast 🙂 Tak się pytam, może coś mądrego przeczytam 🙂 Na razie Kosmyk jest za mały, bajkę to kilku minutach olewa 😀 Tyle że mam czas siku zrobić 😀
wierzę :)<br />dlatego napisałam, jak to nasze dzieciory zniosły.<br /><br />ps. wiesz jak długo zastanawiałam się, gdzie te cudne schody? ale mnie olśniło i już wiem 🙂
Oj jakie kiiinoooo;) super!a co do prawdziwego to w większych miastach są specjalne seanse dla maluchów-krótsze, z przerwami itp.Lidka na pewno by nie wytrzymała 1,5 godziny,ale pół godzinki chyba by dała radę.<br />Zdjęcia genialne, widać rękę artysty. <br />Pozdrawiam ;*
To u nas też kino wieloD 😉 Na pastwisku z kozami. Demolka łazi, kozy pasie, a Matka ogląda i myśli czy proszek do prania da radę 😛 Wasza wersja fajniejsza! Moja się w wózku nie da zamknąc 😉
U nas z kinem takim prawdziwym typu Multiplex itp. było tak, że wygrałam bilety na seans Multibabykino z okazji Dnia Matki, więc wzięłam z sobą Antosię (skończyła roczek 5. kwietnia, więc miała wtedy rok i półtorej miesiąca). Pospacerowałyśmy po sali, zeszłyśmy po schodach i weszłyśmy chyba z 10 razy aż usnęła 🙂 Wtedy usiadłam jak człowiek i obejrzałam film do końca ("Wielki Gatsby").
Marcin jeszcze w kinie nie był. Natomiast ja pierwszy raz byłam... chyba jak miałam chyba 5-6 lat. Tata mnie zabrał na Pocahontas do kina Ochota. Potem na Mulan, a potem już nie liczyłam 🙂 I podobało mi się, więc raczej to nie było za wcześnie.
Przepiękne zdjęcia, zakochałam się w krajobrazach. Twój synek ma urocze loczki.<br />Odnośnie kina, takiego prawdziwego, nigdy z córką nie byłam, a to już prawie trzyletnia pannica. Zbyt wiele zachodu na taka wyprawę do wielkiego miasta (w naszym skasowali kino chyba z 10 at temu). Przeraża mnie również to latanie ,,na siku".
piękne zdjęcia i zapewne ciekawy spektakl, szkoda tylko, że kosztem zdrowia tych zwierząt, ponieważ ptactwa wodnego nie należy karmić chlebem. pomijając szkodliwość samego faktu dokarmiania zwierząt, zamiast chleba dużo lepiej sprawdziłyby się pogniecione zboża lub płatki owsiane.
Gratuluję inteligencji. Pół bochenka chleba na pięćdziesiąt ptaków, faktycznie sprawi, że umrą w męczarniach 🙂 <br /><br />Z tego co wiem, chleb nie powinien być WYŁĄCZNĄ karmą podczas okresu zimowego, ale nie jest zakazany. Dopiero nadmiar szkodzi. A żebym nakarmiła je nadmiernie, musiałabym przytargać nad jezioro ze sto bułek i tak przez całą zimę 🙂 <br /><br />A na granulat dla ptaków
Gratuluję sarkazmu.
Dziękuję :)<br /><br />Moje zdanie na temat dokarmiania ptaków jest gdzieś na blogu i całkowicie się zgadzam, że nie należy karmić wyłącznie chlebem. Każdy, kto mnie zna, wie, jak opieprzam za dokarmianie łabędzi. Każdy też wie, że mamy zawsze specjalną karmę dla ptaków - wodnych i leśnych. <br /><br />Jeśli w poście o "kinie" powinnam napisać "Matka płaciła za widok ptaków w pocie
aha ha! lepsze to niż kino 🙂
Asiu piękne widoki. Raz w życiu byłam na Mazurach jako dziecko. Ale się zniechęciliśmy z rodzicami. Komary mnie tak pogryzły, że Matka moja płakała nade mną. Swędziało i bolało. Sorry , że nie na temat.<br /><br />Ale wracając do tematu to swoją starszą córkę zabrałam do kina w wieku 3 lat i po 20 minutach się znudziła. Lepsze było chodzenie i bieganie między siedzeniami. Więc ja za nią i
Byłam w TYM KINIE!!! Jest super!!! Jedna ławka była, jak w elitarnych kinach amerykańskich gwiazd. Puszczali wtedy "Wyścigi kajaków" i "Jaskółka wpływa do portu". Interaktywny plakat zapowiadał też dwa instruktażowe filmy "Jak wyrwać pannę na mycie motorówki" i "Przygotowanie żaglówki do rejsu". W tym ostatnim grał mój Syn (tata Kosmyka). Dziadek Kosmyka
Piękne to kino... Cudowne widoki. <br />A Kosmyk.... Jaki przystojniak! 🙂
Ostatnio , miałysmy spektakl dla Vipów... Trafił nam się jeden gołąb..podżerający ostatniego biszkopta młodej...Młoda patrzyła zahipnotyzowana...
pamiętam jak poszłam z Mikołajem do kina na film ROBOTY to po 15 min wyszliśmy, a miał wtedy z 4-5 lat i nie był w stanie wysiedzieć w kinie<br />a takie Twoje kino bardzo mi się podoba <br />pamiętam jak byliśmy i Cyśka też lubiła karmić kaczki 😉
my jeszcze z dzieciną w kinie nie byliśmy, no chyba że liczyć filmy przed porodem - ale to wyjątki - wolałam przesypiać seanse na własnej kanapie
Piękne widoki:) Takie kino to ja lubię:)
Co do Waszego seansu to świetny!! Sama bym się skusiła, na wszystkie powtórki nawet. Nam łabędzie i zaskrońce nie dawały takich efektów specjalnych, ale też były boskie 🙂 Kino na tak (6 i 4 lat) ale nie 3d (do 8 r.ż. nie wolno) 🙂 raz na pół roku lecimy 😉
Akurat miałyśmy to szczęście, ze dorastanie córki przypadło na najpiękniejsze filmy Disneya. Przy Królu Lwie na kino jeszcze była za mała (dwa latka miała) ale film wypożyczałyśmy tak często, że Pani z wypożyczalni w końcu nam go podarowała. A potem były "Mała syrenka" , Dalmatyńczyki, Zakochany kundel, Śpiąca Królewna no i cała reszta. Wzruszałyśmy się prawie jednakowo a ostatnio