Kiedyś, kiedy kolejny raz ktoś mi zasugerował, że jetem złą matką, zaczęłam się zastanawiać, czy w polskim słowniku w ogóle funkcjonuje przeciwstawne pojęcie "dobrej matki". Czy ktoś kogoś tak kiedykolwiek nazwał? Czy od swoich matek usłyszałyście chociaż raz taką pochwałę? Czy usłyszałyście to od kogokolwiek?   Oczywiście, wiadomo, jaka jest zła matka. Jej definicja jest […]

Dziś szybko. Szybko i sprawnie. Bo jakiś czas temu rozmawiałam z czytelniczką i zapytałam jej, w jaki sposób nazywa ona emocje swoje dziecka. Nazywanie emocji, nauka odczytywania ich,  rozpoznawania, to moim zdaniem jedno z ważniejszych elementów wychowania. Cóż usłyszałam?  

Nie wychowałaś, to masz - tak najczęściej komentuje się utyskiwania kobiet, że ich mąż/partner to taki owaki i niczego w domu nie robi. Bo trzeba sobie faceta wychować - radzą koleżanki. Super triki, żeby facet pomagał w domu - piszą w gazetach, na blogach i wpisach na fejsie. Wszystko to o kant dupy rozbić.  

Mimo że nie zawsze jestem w stanie odpowiadać na komentarze, wszystkie uważnie czytam i wyciągam wnioski. Z tych obserwacji wyłuskałam najczęściej pojawiające się małe tragedie matczyne i stwierdziłam, że rządzą nimi swoiste zależności. Długo w bawełnę nie będę owijać. Naszym rodzicielstwem rządzą zaiste dziwne prawa, a poniżej macie najważniejsze punkty, o których rodzic powinien zawsze pamiętać.

Kwestia tego, że po porodzie kobieta dostaje wiadrem zimnej wody w twarz, a wrota jej domu otwierają się z napisem "Witaj w piekle" jest mocno kontrowersyjna. Część kobiet uważa [a część z nich w ogóle nie ma dzieci], że nic się po porodzie nie zmienia,  a część [głównie matki] krzyczy z balkonu "Don't cry for […]

Jeśli miałabym polecić jedną fajną zabawkę dla małego dziecka, byłoby to konto oszczędnościowe, pfu, tablica manipulacyjna. To znaczy konto oszczędnościowe polecać będę zawsze, bo małemu dziecku nie potrzeba więcej, ale tablica manipulacyjna ma tyle plusów, że jakiś czas temu wpisałam ją na listę must have. Tylko że ona kosztuje krocie...  

Mam taką małą, moją. Pierdolnik w niej i ciemno. Siadam w niej, kiedy mam dość, kiedy jest za głośno, za kłótliwie. Siadam w niej, czasem sobie zapalę. Czasem coś napiszę. A czasem w niej płaczę.  

Od jakiegoś czasu dostaję od czytelniczek pytania, czy dalej robię zakupy raz na tydzień, mimo że mam już prawo jazdy*. I jak to wygląda w praktyce. Podobno nie jest najtrudniej zrobić mnóstwo zakupów, ale wykorzystać je tak, żeby większość z nich się nie zepsuła. Problemem są też zachcianki. Bo dziś miała być pomidorowa, ale dziecko […]

Nie ma nic prostszego, niż kupienie prezentu dziecku. No nie ma. Gdzie nie spojrzysz, tam blogerki [ja również] sypią pomysłami jak z rękawa i tak naprawdę problem w wyborze istnieje jedynie w zasobności naszego portfela. A co z resztą? Mi zawsze największy kłopot w wybraniu podarunku sprawiał nie prezent dla dzieci... ale dla reszty osób, […]

Po dwóch latach wrzasków, jęków oraz szarpania się z mokrą, namydloną człowieczą furią, wreszcie mi się udało dojść do pewnych rzeczy i wreszcie przestałam bać się, że ktoś nas kiedyś usłyszy i zawiadomi opiekę społeczną [nie mów, że czasem się tego nie boisz].

Każdego roku w grudniu robimy wielki przegląd książek i zabawek i odkładamy te, którymi się już chłopcy nie bawią. Co się dzieje z tymi rzeczami? Idą w ręce innych dzieci. Od trzech lat starszak bardzo przeżywa fakt istnienia domów dziecka i zazwyczaj tam wysyłamy wszystko, co jest w dobrym stanie, a nam się nie przyda. […]

Gdybym wydrukowała sobie każde pytanie o to, czy nie boję się wychowywać dzieci w środku lasu, czy nie martwię się, co będzie jak podrosną, czy już nie mam problemów z tym, że wszędzie trzeba je wozić, czy nie sądzę, że zniszczyłam dzieciom start w dorosłość, mogłabym sobie wytapetować nimi cały dom. I jeszcze na elewację […]