Węszę pismo nosem,  a raczej nie węszę, tylko czytam wiadomości i wpisy, w których kobiety zbrojnie i drapieżnie szukają romantycznych komedii, by przy nich umilić sobie walentynkową kolację z Chłopem. Rzućcie bagnety, zejdźcie z tropu, złóżcie broń, to nie ma żadnego sensu, mówię wam.  

Dziś szybko. Szybko i sprawnie. Bo jakiś czas temu rozmawiałam z czytelniczką i zapytałam jej, w jaki sposób nazywa ona emocje swoje dziecka. Nazywanie emocji, nauka odczytywania ich,  rozpoznawania, to moim zdaniem jedno z ważniejszych elementów wychowania. Cóż usłyszałam?  

Nie wychowałaś, to masz - tak najczęściej komentuje się utyskiwania kobiet, że ich mąż/partner to taki owaki i niczego w domu nie robi. Bo trzeba sobie faceta wychować - radzą koleżanki. Super triki, żeby facet pomagał w domu - piszą w gazetach, na blogach i wpisach na fejsie. Wszystko to o kant dupy rozbić.  

Po dwóch latach wrzasków, jęków oraz szarpania się z mokrą, namydloną człowieczą furią, wreszcie mi się udało dojść do pewnych rzeczy i wreszcie przestałam bać się, że ktoś nas kiedyś usłyszy i zawiadomi opiekę społeczną [nie mów, że czasem się tego nie boisz].

Każdego roku w grudniu robimy wielki przegląd książek i zabawek i odkładamy te, którymi się już chłopcy nie bawią. Co się dzieje z tymi rzeczami? Idą w ręce innych dzieci. Od trzech lat starszak bardzo przeżywa fakt istnienia domów dziecka i zazwyczaj tam wysyłamy wszystko, co jest w dobrym stanie, a nam się nie przyda. […]

Gdybym wydrukowała sobie każde pytanie o to, czy nie boję się wychowywać dzieci w środku lasu, czy nie martwię się, co będzie jak podrosną, czy już nie mam problemów z tym, że wszędzie trzeba je wozić, czy nie sądzę, że zniszczyłam dzieciom start w dorosłość, mogłabym sobie wytapetować nimi cały dom. I jeszcze na elewację […]

Bo trzeba coś, bo wstyd tak siedzieć, bo czas marnujesz, bo ileż można nic nie robić. Wciąż coś, bo pranie, bo gdzie tak z domu wyjść, jak trzeba ogarnąć, porządek po sobie zostawić. Jak można siedzieć w takim bałaganie, jak można siedzieć w ogóle? Współczesny świat zrobił nam takiego pierdolca w mózgu, że czujemy wyrzut […]

Jeśli chodzi o wybór kapci po domu, świat dzieli się zdecydowanie na dwie drużyny. Zwolennicy pierwszej uważają, że wyłącznie oni mają rację i nie wyobrażają sobie przeżyć bez tej konkretnej rzeczy na nogach. Zwolennicy drugiej z kolei  nie wyobrażają sobie życia z tą jedną konkretną rzeczą i stawiają na o wiele droższy, ale za to […]

Pytasz, prosisz o pomoc, chcesz wiedzieć teraz, natychmiast, bo musisz, bo ci się spieszy, bo sąsiadka powiedziała, że czas odpieluchować, bo babcia twierdzi, że już trzeba rozszerzać dietę, bo trzy lata za pasem, a dziecko jeszcze pisać nie umie, więc szybko, szybko, trzeba znaleźć sposób, jakąś ekspresową metodę, pytasz na forum koleżanek i one od […]

A więc stało się. Jesteście razem. Ślub już za chwilę, a nawet jeśli nie, to i tak czas określić, gdzie będziecie mieszkać. Dobra, wiem, jak wygląda rynek mieszkaniowy w naszym kraju, więc rozumiem, że w pewnym momencie któreś z was wpadło na cudowny pomysł oszczędzenia i zamieszkania u rodziców. A czemu nie? Dostaniecie pokój, może […]

Dostaję odruchu wymiotnego, kiedy słyszę cokolwiek o wspólnym froncie rodziców. Skręca mnie, ale ruszę ten temat, bo za często on wraca na tapet, zarówno na mojej grupie "Wiejskie Matki", jak i ostatnio na fp. Bo jest jakiś szał na to, że rodzice muszą mówić jednym głosem, że nie mogą robić czegoś, czego nie zaakceptuje drugie […]

Nikt ci nigdy nie powie, że w dniu narodzin dziecka, oprócz dziecka dostajesz w pakiecie całą serię niewygodnych pytań, zarzutów, osądów i pretensji. A gdzie czapeczka? A czemu to dziecko takie niegrzeczne? A czemu masz taki bałagan? A dlaczego nie robisz tak jak ja? A o czym ty myślałaś? A czemu tak, a nie inaczej? […]